تصویرگر پزشکی، یک هنرمند حرفه‎ای با آموزش‎های پیشرفته در علوم حیاتی و هنرهای تجسمی است. همکاری با دانشمندان، پزشکان و دیگر متخصصان، جزو الزامات این حرفه است. نقاشان پزشکی، اطلاعات پیچیده را به تصاویری تبدیل می کنند که دارای پتانسیل ایجاد ارتباط با طیف گسترده‎ای از مخاطبان است. به عبارت دیگر، تصویرگر پزشکی، یک برطرف کنندۀ مشکلات بصری است. تحقیقات او در پس‎زمینه، از جمله خواندن مقالات علمی، ملاقات با کارشناسان علمی، مشاهده عمل جراحی و یا یک روال آزمایشگاهی، اغلب اوقات بخشی جدایی‎ناپذیر از فرایند خلق آثار هنری است. کار تصویرگران پزشکی، کمک به ترویج علم، آموزش، پژوهش، دانشِ مراقبت از بیمار، روابط‎عمومی و کمک به بازاریابی محصولات پزشکی است.

این شاخه از هنرهای تجسمی با توجه به اکتشافات زیادی که به طور مستمر در علم و تکنولوژی به وجود می‎آید، به سرعت در حال تغییر است. تمام این اکتشافات، که از ژنوم انسانی گرفته تا آخرین دستاوردهای تکنولوژی در جراحی روبوتیک، نیاز به برقراری ارتباط دقیق و موثر با کاربران را به سرعت افزایش می‎دهد.

از گذشته تا به امروز، بیشتر تصویرگران پزشکی در مراکز بزرگ پزشکی استخدام می‎شده‎اند تا از نزدیک با پزشکان همکاری کنند. حاصل این همکاری نزدیک، تولید و نشر کتاب‎های درسی پزشکی، مقالات علمی، ویدئوهای آموزشی و برگزاری نمایشگاه‎های متعدد بوده است.

هنرهای تجسمی، همواره نقشی کلیدی در ارتقای شناخت عموم مردم نسبت به یافته‎های علمی ایفا می‎کنند. به عنوان مثال، برای درک بهتر بیماران از وضعیت سلامتی‎شان، می‎توان به کمک تصویرسازی و انیمیشن، فرایندهای زیرسلولی را که حتی با پیشرفته‌ترین میکروسکوپ‎ها نیز به سختی دیده می‎شوند، به نمایش گذاشت. در این راستا، پیشرفت تکنولوژی نیز کمک شایان توجهی برای هنرمندان محسوب می‎شود. ابزارهایی همچون میکروسکوپ‎ها، دوربین‎ها و سیستم‎های تصویربرداری پیشرفته از یک‎سو، و کامپیوترهای قدرتمند به همراه نرم‎افزارهای گرافیکی مختلف از سوی دیگر، به تصویرگران امکان تولید تصاویر دقیق‎تر و خلاقانه‎تری را می‎دهند.  

جامعه تصویرگران پزشکی بسیار کوچک است و در کل دنیا تعداد کسانی که در این شاخه از تصویرسازی علمی آموزش دیده‎اند کمتر از دو هزار نفر است. با این حال تصویرسازی پزشکی بسیار وسیع است و از جنبه‎های مختلف می‎تواند به عنوان تخصص محسوب شود. 

برخی از تخصص‎ها بر مبنای موضوع پزشکی تقسیم‎بندی می‎شوند، مانند: جراحی، پزشکی، دامپزشکی و یا چشم پزشکی.

برخی دیگر از تخصص‎ها بر مبنای نوع رسانه از یکدیگر متمایز می‎شوند، مانند: انیمیشن، مدل‎های سه بعدی و یا تصویرسازی دو بعدی.

 جنبه سوم، مارکتینگ یا بازار کار است. به این معنی که برخی از تصویرگران پزشکی صرفا در زمینه تبلیغات محصولات پزشکی فعالیت می‎کنند و برخی دیگر، تنها برای مقالات و کتاب‎های علمی.

تصویرگران پزشکی کجا کار می‎کنند؟

حدود یک سوم از تصویرگران پزشکی خوداشتغال هستند که ممکن است به صورت انفرادی کار کنند یا عضوی از یک تیم خلاق باشند و یا شاید با گروهی متشکل از نویسندگان، طراحان گرافیک، عکاسان و فیلمسازان همکاری کنند. تصویرگران پزشکیِ دیگر، در دانشکده‎های پزشکی، بیمارستان‎ها و درمانگاه‎ها، موسسات تحقیقاتی، انتشارات پزشکی، استودیوهای انیمیشن و سایر مراکز و ادارات مرتبط با پزشکی استخدام می‎شوند. برخی دیگر از تصویرگران پزشکی نیز در حرفۀ خود ارتقا یافته و به موقعیت‎های رهبری نظیر کارگردانی هنری، سرپرست مجموعه، مدیریت هنری و یا عضو هیئت علمی دانشگاه، دست می‎یابند. 

برخی از دانشگاه‎های آمریکا، دارای برنامه‎های آموزشیِ «تصویرسازی پزشکی» در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد است. دانش‎آموزان دبیرستانی بعد از ورود به دانشگاه، جهت اخذ مدرک کارشناسی، تحت آموزش‎های مقدماتیِ متمرکز بر هنرهای تجسمی و زیست‎شناسی قرار می‎گیرند. دوره‎های هنری شامل طراحی آناتومی، طراحی از مدل زنده، نقاشی، تئوری رنگ، طراحی گرافیک، تصویرسازی و گرافیک کامپیوتری است. همچنین در بخش آموزش‎های علوم مقدماتی، دانش‎آموزان با علومی همچون زیست‎شناسی عمومی یا جانورشناسی، آناتومی مهره‎داران، فیزیولوژی، شیمی و زیست‎شناسیِ سلولی آشنا می شوند.

برای پذیرش دانشجویانِ تصویرسازی پزشکی در مقطع کارشناسی ارشد، شرایط خاصی وجود دارد. به طور کلی ارجعیت با افرادی است که در یکی از رشته‎های هنرهای تجسمی یا علمی دارای مدرک کارشناسی باشند. علاوه بر آن، داشتن سوابق کاری یا نمونه کار و همچنین  تایید صلاحیت در مصاحبه از شروط مهم و اساسی جهت پذیرفته شدن به این رشته است.

منبع: وب‎سایت «انجمن تصویرگران پزشکی»

http://www.ami.org