"آبان" نشان حرفۀ تصویرگری ایران است که در چهار شاخه، به چهره‌های برجسته‌ای که هر یک، در تعریفی جداگانه و با امتیازهای مختص به همان شاخه، انتخاب می‌شوند. این نشان را انجمن تصویرگران ایران از این پس، هر سال به چهار نفر که هر یک به نوعی و به سهم خود در استقرار و محکم‌کردن پایه‌های "حرفۀ تصویرگری" سهم داشته‌‌اند، اهدا می‌کند.

شاخه‌های نشان آبان:

نشان آبان به "نام همگام تصویرگری"

این نشان به یکی از چهره‌های فرهنگی (که لزوماً تصویرگر و عضو انجمن تصویرگران ایران نیست) اهدا می‌شود که به بنیان‌های حرفۀ تصویرگری، خدمت کرده باشد. 

نشان آبان به "نام بزرگ تصویرگری"

به یکی از اعضای انجمن اهدا می‌شود که به سادگی و با اجماع حرفه‌ای، مصداق نام بزرگ در حرفۀ تصویرگری باشد. تصویرگری مؤلف و اصیل که نام تصویرگری را در ایران و جهان پرآوازه کرده باشد و با الگوسازی و تربیت نسل بعد از خود، به بقای حرفۀ تصویرگری خدمت کرده باشد.

نشان آبان به "نام آشنای تصویرگری"

به یکی از اعضای انجمن اهدا می‌شود که یک عمر فعالیت پرثمر، پرکار و مؤثر را در کارنامۀ خود داشته باشد و همزمان، در کسوت یک هنرمند، از معیارها و ارزش‌های تصویری معیار، پایین نیامده باشد. نامی که به شکل عرفی و به اجماع عمومی، آشنای اهل حرفه باشد.

نشان آبان به "نام نوی تصویرگری"

انجمن تصویرگران از میان اعضای خود، که ترجیحاً از هنرمندان جوان‌تر باشد، نشان آبان را به هنرمندی جستجوگر که توانسته باشد، وجوه ممتازی از خود نشان بدهد اهدا می‌کند. مهم است که او اصیل باشد و اهل کپی نباشد. مهم است که توانسته باشد راه نوتری به همکاران تصویرگرش نشان داده باشد و در تکرار و ادامۀ هم‌نسلان خود نباشد.

نام هیئت داوران نشان آبان، مانند همۀ نشان‌ها و القاب بزرگ جهان در همۀ شاخه‌های ادبی، هنری و اجتماعی، محرمانه است و هر سال فقط یکی از داوران که دبیر آن نشان است به جامعه معرفی می‌شود. دبیر نشان آبان ۱۳۹۵، کیانوش غریب‌پور است.

داوران نشان آبان از میان چهره‌هایی انتخاب می‌شوند که بتوانند با اشراف کامل، بدون حب و بغض و جانبداری و بدون درگیر شدن در مسائل حاشیه‌ای، با اطمینان، اعتماد کامل و با قاطعیت، مصداق‌های هر چهار شاخه را از میان اهالی حرفۀ تصویرگری، انتخاب کنند. بنابراین این اعضای باید به جوانب مختلف حرفه مسلط باشند و به شکل فعال در بدنۀ حرفۀ تصویرگری حضور داشته باشند. به این معنی که به روز باشند، آگاه باشند و جز به صلاح حرفه‌ای، انتخابی نکنند.

در آیین‌نامۀ نشان آبان مقرر است که جز "نام همگام تصویرگری" همۀ سه نشان دیگر، صرفاً به اعضای انجمن تصویرگران ایران اهدا شود. ممکن است در یک سال، نام همگام، در میان اعضا باشد. اما انجمن، به چهره‌هایی که تصویرگر نیستند اما به تصویرگری، خدمتی آشکار می‌کنند هم به عنوان بخشی از رشد حرفه‌ای نگاه می‌کند.

از مهمترین معیارهای نشان آبان این است که دریافت‌کنندۀ نشان در قید حیات باشد و از حسن شهرت اجتماعی و حرفه‌ای برخوردار باشد. این معیار برای هر چهار شاخه، ثابت است.

همچنین، انجمن تصویرگران از آنجایی که اعتبار حرفۀ تصویرگری را به مناسبات حرفه‌ای می‌داند نه صرفاً هنر تصویرگری، چهره‌ها را از میان فعالان پس از دهۀ پنجاه شمسی (دهه‌های ۶۰، ۷۰، ۸۰  و۹۰) انتخاب می‌کند.