۱- این روزها صحبت از جایزه‎ای است که در جشنوارۀ دولتیِ فجر به شخصی تعلق گرفته که اثر هنرمند دیگری را با مختصر تغییراتی به نام خود جا زده و به طریقی جایزۀ جشنواره را تصاحب کرده است. هیئت داوران جشنواره هم با انتشار بیانیه‎ای با ارجاع به بحث تئوریک «‎از آن خودسازی» کاملاً از عملکرد خود دفاع کرده‎اند که به هیچ وجه پذیرفتنی نیست. اینکه یک اثر کپی از کار یک هنرمند دیگر توانسته طوبای زرّینِ نهمین جشنواره بین‎المللی تجسمی فجر را «از آن خود» سازد، دُملِ کهنه‎ای را گشوده است که دیدنش هرگز خوشایند نبوده و نیست و سنگینیِ حضورش چنان گزنده است که نمی‎گذارد نادیده گرفته شود.
متاسفانه و به حق، هم در اذهان جامعۀ هنری و هم در اذهان عمومی، این واقعه به حیثیت پنج ساحت در حیطۀ هنر یورش برده و لطمه زده است: هنرمند، مدیریت هنری، هیئت داوری، حرفه‎ای بودن و شعور مخاطب. این حادثه شبهات واقعی و اساسی ایجاد کرده است و لازم است هر چه سریع‎تر، از طریق میزگردهایی تخصصی، با حضور مسئولان جشنواره، صاحب‎نظران موافق و مخالف، و مطبوعات مورد بررسی عاجل قرار گیرد و آسیب‎شناسی شود چرا که برخورد سازنده با این واقعه قطعاً می‎تواند مثبت و تغییردهنده باشد‌. این گونه وقایع به راحتی می‎توانند در این عصر دیجیتال آبروریزی‎های ملی و بین‎المللی برای کشور و هنرمان رقم بزنند. 

۲- در این سال‎ها، مدیریتِ دولتیِ هنر با فاصله گرفتن از انجمن‎های تجسمی، خود را از اندیشه، دانش و همکاری این مجموعه‎های تخصصی محروم کرده است. انجمن‎هایی که می‎توانند در برنامه‎ریزی‎های کلان  فرهنگی - هنری مشاورانی ارزشمند باشند. بی‎شک این نادیده انگاشتن بخش قابل توجه جامعۀ هنری که هریک تجربه فعالیت و برنامه‎ریزی در حوزه تخصصی خود را نزدیک به دو دهه دارند آسیب‎های جدی‎ای به فضای هنری امروز وارد آورده، و این در حالی است که با هر تغییر مدیریتی انجمن‎های تجسمی برای همکاری اعلام آمادگی کرده‎اند . 

۳- جناب آقای صالحی امیری، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، در نشستی که در موزه هنرهای معاصر تهران در ۲۶ بهمن سال جاری با برخی از هنرمندان، نمایندگان مطبوعات و برخی از مدیران دولتی و خصوصی داشتند، قول دادند که سال ۱۳۹۶، سال تحول در عرصه‎های کلان هنرهای تجسمی باشد و صحبت از ایجاد شورای تجسمی، اتاق فکر و برنامه‎های دیگر کردند‌. همۀ اینها می‎توانند امیدوارکننده و بسترساز باشند به شرط اینکه فضای عادلانه و حرفه‎ای برای فعالیت و همکاری هنرمندان و صاحب‎نظران مستقل با مدیریت دولتی فراهم شود. اینک بهترین فرصت است. تجربۀ تلخ جشنوارۀ فجر نباید تکرار شود.