pt

نکوداشت فرشید مثقالی و منوچهر درفشه

۲۹ بهمن ۱۳۹۰

مراسم نکوداشت استادان فرشید مثقالی و منوچهر درفشه به همراه مراسم پایانی هفته تصویرگری، ۲۸ بهمن ماه در تالار استاد شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.


به گزارش روابط عمومی انجمن تصویرگران، در ابتدای این مراسم که به همت انجمن تصویرگران و با همکاری خانه هنرمندان ایران برگزار شد، دکتر بهمن نامور مطلق، معاون پژوهشی خانه هنرمندان ایران در سخنانی کوتاه گفت: ما در زمینه تصویرگری استادان بزرگی داریم که پاسداشت زحمات آنان وظیفه مااست و امیدوارم این شاخه هنری بیش از پیش جایگاه خود را پیدا کند.
علی هاشمی شهرکی، مدیرعامل انجمن تصویرگران، ضمن اشاره به پذیرش این انجمن در شورای عالی خانه هنرمندان ایران گفت: این انجمن با وجود همه مشکلات، تلاش کرد تا هفته تصویرگران به خوبی برگزار شود و در خلال آن ضمن به نمایش گذاشتن آثار اعضای انجمن، از بزرگان این عرصه نیز تقدیر کند.
وی ادامه داد: باشد که هفته تصویرگری در نبود دوسالانه تصویرگری که از حدود 10 سال پیش تاکنون برگزار نشده است، فضایی برای ارائه آثار تصویرگران و معرفی درست این هنر به علاقه مندان به وجود آورد.
در ادامه، استاد نورالدین زرین کلک پس از بیان خاطره ای از فرشید مثقالی، چنین گفت: اوایل انقلاب من در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کار می کردم و درست همان زمان فرشید مثقالی مدیرعامل کانون بود. مثقالی همواره همراه کارمندان کانون بود و از آنان حمایت می کرد. قصد من تعریف از جایگاه مثقالی نیست، چرا که همه شما او را می شناسید ولی می خواهم به این نکته اشاره کنم که هیچ گاه خاطره هایم با او را فراموش نمی کنم.
هادی هزاوه ای، پژوهشگر هنر، که در زمانی کوتاه به ایران سفر کرده است، از دیگر سخنرانان این مراسم بود. وی با بیانی شیرین و مختصر از سابقه دوستی 50 ساله خود با فرشید مثقالی گفت و چنین بیان کرد: تیراژ آثار مثقالی حتی از پیکاسو هم بیشتر است، چرا که آثار او تاکنون در کتاب های مختلفی با تیراژهای بالا به چاپ رسیده است.
وی با توجه به ماندگاری آثار مثقالی در ذهن مخاطب گفت: فروغ فرخزاد دست هایش را کاشت، ممیز در گلدانش چاقو گذاشت و مثقالی «ماهی سیاه کوچولو» را در ذهن ها ماندگار کرد. تصویری که مشخصه های گرافیکی آن مانند گرد بودن و نیز ظرافتش موجب شد که برای ما شخصیتی دوست داشتنی باقی بماند. از سوی دیگر، این اثر پلی بود میان نقاشی های سنگی دوره قاجار و تصویرگری مدرن و این روندی بود که مثقالی پایه گذاری کرد و بعدها کسانی مانند اردشیر محصص آن را ادامه دادند.
حافظ میرآفتابی، نیز ضمن اشاره به جایگاه مثقالی در زمینه تصویرسازی گفت: مهم ترین خصوصیت کارهای او این است که عادت های تصویری ما را برهم می زند و آثاری را با عناصری ساده به وجود می آورد که موجب دگرگونی ذهن مخاطب می شود.
مجید ذاکری، از اعضای هیئت مدیره انجمن تصویرگران و مدیرهنری کتاب های درسی آموزش و پرورش، با اشاره به جایگاه منوچهر درفشه، گفت: درفشه از هنرمندان توانا و با هوشی بود که در تصویرگری های خود به نکته های تاثیرگذاری در نحوه چیدمان شخصیت ها و شیوه به کارگیری رنگ توجه داشت، به طوری که با وجودی که دربسیاری از تصویرهای خود از رنگ استفاده اندکی می کرد اما بیشترین هماهنگی با متن و تاثیر بر مخاطب را به همراه داشت.
ذاکری، دلیل گمنام بودن استاد درفشه را، با وجود توانایی هنری بالا، خصوصیت گوشه گیری و انزواطلبی وی عنوان کرد.
در پایان مراسم، استاد فرشید مثقالی و یاشار درفشه به نیابت از عموی خود، استاد درفشه، که به دلیل طی کردن دوره نقاهت در مراسم حضور نداشت، از دستان استاد زرین کلک، دکتر نامور و هاشمی شهرکی لوح تقدیر دریافت کردند.
استاد مثقالی پس از دریافت لوح تقدیرش ضمن تشکر از برگزارکنندگان این مراسم به ویژه انجمن تصویرگران، گفت: حدود ۴۵ سال پیش من، ممیز و درفشه در یک آژانس تبلیغاتی کار می کردیم و وقتی اسم خودم را در کنار او برای این مراسم دیدم شگفت زده شدم که پس از سال ها دوباره در کنار هم قرار گرفتیم و از این اتفاق بسیار خوشحال هستم.
استاد مثقالی پس از پایان مراسم به طور تلفنی با استاد درفشه صحبت کرد و به طوری صمیمی و با احساسی خاص، جویای احوال او شد.

آگـهـی  
Advertisement

اشتراک خبرنامه