علی هاشمی شهرکی در حاشیه برگزاری کارگاه عملی تصویرگری در مشهد در گفت و گو با روابط عمومی دوسالانه تصویرگری نیایش گفت: تصویرگری مذهبی با دیگر انواع تصویرگری تفاوتی ندارد. همان قدر که گونه های دیگر تصویرگری روایتگر و داستان گو هستند در این نوع تصویرگری نیز به دنبال روایت و داستانگویی برای مخاطب خود است، اما تفاوت از همین جا یعنی جنس داستان پدیدار می شود.

.

وی ادامه داد: در روایت های عادی ما معمولا مفاهیمی همچون بدی و خوبی، مهربانی، دروغگویی، عواقب کار بد، دوستی بچه ها با یکدیگر و از این قبیل را به راحتی با ساخت و ایجاد شخصیت هایی در داستان نشان دهیم اما در روایت های مذهبی مفاهیم به این صراحت و آسانی وجود ندارد.

.

وی با اشاره به این که ما خدا را از نشانه های او می‌شناسیم گفت: در روایت هایی که به موضوعات مذهبی و معنوی ما می پردازند و حتی مفاهیم ساده تری همچون ایثار، از خود گذشتگی، بنده معبود بودن، عشق به خدا و... تصویرگر مجبور است به نشانه ها و سمبل ها رجوع کند.

.

هاشمی شهرکی با اشاره به این که از این مرحله تفاوت های تصویرگری مذهبی با سایر انواع تصویرگری نمایان می شود، افزود: به این ترتیب تصویرگر مذهبی با استفاده از نشانه ها و سمبل ها تلاش می کند پیام معنوی خود را روایت کند و به همین منظور کار او به لحاظ تکنیکی و ترکیب بندی و مباحث فنی تر تصویرگری تفاوت آشکارتری با دیگر انواع پیدا می کند.

.

وی در ادامه به موضوع تصویرگری مذهبی برای کودکان پرداخت و تصریح کرد: استفاده از نشانه ها در تصویرگری مذهبی تا حدودی جوابگوی روایت داستان است اما زمانی که مخاطب تصویرگر کودکان و مخاطبان کم سن و سال باشند کار سخت تر از گذشته است، چرا که کودک در بسیاری مواقع توان درک نشانه ها و سمبل ها را ندارد و باید موضوعات را به شکل ساده تر و واضح تر مطرح کرد.

.

مدیرعامل انجمن تصویرگران با بیان این که وضعیت تصویرگری مذهبی برای کودکان نسبت به 10 یا 15 سال گذشته پیشرفت قابل توجهی داشته تصریح کرد: اما متاسفانه در بسیاری از مواقع مباحث مذهبی در کشور ما در اختیار افرادی قرار می گیرد که به دنبال کار بیلانی و آماری هستند. به این ترتیب ناشر و یا موسسه ای، احتمالا با هدف خیر، در یک سال 50 یا 60 عنوان کتاب مذهبی در رده سنی کودک و نوجوان منتشر می کند، اما با بدترین نوع تصویرگری. بنابراین حجم کتاب کودک در کشور ما رشد زیادی داشته اما تصویرگری آن به طور وحشتناکی ضعیف و ناامید کننده است.

.

وی تاکید کرد: نه تنها در بخش تصویرگری کودک، بلکه به طور کلی وقتی سن ما بالاتر می رود، کودکان را موجودات مهم و مفیدی تصور نمی کنیم. از همین رو است که امروز ادبیات کودک، سینمای کودک، تئاتر کودک و حتی صنعت اسباب بازی در کشور ما ضعیف و کوچک باقی مانده است.

.

هاشمی شهرکی ادامه داد: این وضعیت به نحوی پیش رفته است که در حال حاضر اگر کسی در حوزه کودک فعالیت کند هم جامعه روشنفکری، هم جامعه سنتی و هم عامه مردم او را جدی نمی گیرند و به نحوی مسخره اش می کنند، چرا که اصولا کودکان موضوعی جدی‌ نیستند.

.

وی برگزاری دوسالانه تصویرگری نیایش را کمک بزرگی به جریان تصویرگری کشور دانست و افزود: جمع شدن تصویرسازی های کشور و بررسی آن ها کمک می کند تا به تبارشناسی نشانه های و سمبل های به کار رفته در تولیدات تصویرگری بپردازیم، تصوری از میزان پیشرفت تصویرسازی در کشور به دست آوریم و این که بدانیم چقدر کار خلاقانه و یا تکراری و بدون ایده در کشور انجام می شود. ضمن این که ادامه یافتن این جشنواره در سال های آتی به مرور رمان کمک می کند تا تصویرسازی کودک را جدی تر دنبال کنیم و موضوع تصویرسازی به مقوله ای مهم و اصلی تبدیل شود.