.

محمدرضا دادگر معتقد است، تصویرگر باید جلوتر از متن حرکت کند، اما تصویرگران امروز، آنقدر که باید و شاید وفادار به متن و کامل‌کننده آن نیستند. البته یکی از دلایل این رخداد را می‌توان در کاستیهای متن و فاقد حرکت و تصویر بودن آن جستجو کرد.

.

به گزارش روابط‎عمومی انجمن تصویرگران، محمدرضا دادگر، تصویرگر کتاب‌های کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر و در آستانه روز بزرگداشت فردوسی، روایتگری را وجه اشتراک نقاشی قهوه‌خانه‌ای و تصویرگری داستانهای شاهنامه می‌داند و می‌گوید: تصویرگران و نقاشان قهوه‌خانه‌ای، هر دو به روایت داستانهای شاهنامه می‌پردازند؛ با این تفاوت که نقاشان به گفتار و تصویرگران به نوشتار وفادارند؛ به این معنی که نقاشان قهوه‌خانه‌ای، آنچه نقل می‌شود را تصویر می‌کنند و تصویرگران آنچه نوشته شده‎است.

.

برنده پلاک طلایی براتیسلاوا، گاهی تصویر را فراتر از متن می‌داند و بر این باور است که تصویرگر باید جلوتر از متن حرکت کند اما تصویرگران امروز ـ آنقدر که باید و شاید ـ وفادار به متن و کامل‌کننده آن نیستند. البته یکی از دلایل این رخداد را می‌توان در کاستی‌های متن و فاقد حرکت و تصویر بودن آن جست‌و‌جو کرد.

.

به گفته او تصویرگری کتاب کودک و نوجوان در دل کار گرافیک است و گرافیک خاصیتش این است که باید سفارش دهنده داشته باشد. متأسفانه در وضعیت کنونی بین تصویرگران کتاب کودک و ناشران تعامل مناسب وجود ندارد و بیشتر ناشران به تصویرگری اهمیت زیادی نمی‌دهند. به همین دلیل است که اغلب به ترجمه و تألیفات بسیار ضعیف روی می‌آورند. به نظر می‌رسد دلیل آن کم کردن هزینه‌هااست. در حقیقت ناشران تلاش می‌کنند با کمترین هزینه، کتاب منتشر کنند. البته در این میان هستند ناشرانی که به تصویرگری کتاب خود اهمیت می‌دهند و با نویسندگان و تصویرگرانی همکاری می‌کنند که از سطح دانش و بینش بالاتری برخوردارند و ذوق بصری مخاطب خود را بالا می‌برند.

.

دادگر که به تصویرکردن داستانهای شاهنامه هم پرداخته، اثر سترگ فردوسی را به سه بخش اسطوره‌ای، حماسی و تاریخی تقسیم می‌کند و بخش اسطوره‌ای شاهنامه را جذاب‌ترین و مهم‌ترین قسمت برای تصویرگری می‌داند؛ چرا که به تصویرگر اجازه می‌دهد با داستان خلاقه برخورد کند و ذهنیت خود را به تصویر بکشد، اما در بخش تاریخی، خلاقیت و ابتکار تصویرگر رنگ می‌بازد، زیرا او باید به تاریخ، معماری، لباس، آداب و رسوم و تمام آنچه مورخین، ثبت و ضبط کرده‌اند، پایبند باشد.

.

تصویرگر کتاب «آفتاب‌پرست» بر این باور است که برای حفظ نقاشی قهوه‌خانه‌ای باید از روشهای نو استفاده کرد و شرایط این کار را باید متولیان فرهنگی فراهم آورند. اگرچه این روزها با هجوم بی‌منطق تکنولوژی، مردم از قهوه‌خانه‌ها به کافی‌شاپ‌ها پناه برده و به جای شنیدن داستانهای شاهنامه گوش به ترانه‌هایی بیگانه با فرهنگ و پیشینه خود سپرده‌اند و در این شرایط بهتر است هنرمندان تغییرات زمانه را درک کنند و با آن هماهنگ شوند.