به گزارش روابط‎عمومی انجمن تصویرگران، مدوسا زنی در افسانه‎های یونان باستان است که به دلیل نفرین الهۀ آتنا به زن-هیولا بدل می‎شود. هیولایی که موهایش مارهای زهرآگین است و با چشمانش می‎تواند انسان‎ها را سنگ کند. در ابتدا او زنی زیبا بود و خدمتگزار معبد آتنا، اما پس از اینکه پوسئیدون، خدای دریاها و معشوق الهۀ آتنا، او را در معبد اغوا می‎کند، مورد خشم الهه قرار می‎گیرد و به هیولایی هولناک بدل می‎شود.
سرانجام بعد از اینکه مردان بسیاری که برای شکار او رفته و به سنگ تبدیل می‎شوند، پرسئوس قهرمان، با تدبیری او را از پای در می‎آورد ولی خود سر بریدۀ مدوسا را برای نابودی دشمنان در جنگ به کار می‎گیرد.

احتسابیان این داستان را نمادی فمنیستی از زن و الگوهای متعارضی می‎داند که به تهی شدن زندگی می‎انجامد. او در استیتمنت نمایشگاه خود چنین بیان می‎کند که «شاید الهه و مدوسا، معبد و اغواگر، و پرسئوس همه در درون خود ماست و این هیولاواره چه می‌تواند باشد، اگر در تصویر ذهنی من بیاید.»