امسال تکرار می‌کنیم آداب حرفه‌ای سال گذشته را و پیمان تازه می‌کنیم. با این درایت که جای خوبی ایستاده‌ایم و جاهای بهتری در پیش روی‌مان است. امسال هر بار با هم تکرار می‌کنیم: 

1. تصویرگریم! تصویرگری حرفه‌ی ماست. تلاش می‌کنیم تا این حرفه مهم و زنده باقی بماند. 

۲. تصویرگریم! یعنی مفهمومی را با هنرمان روایت می‌کنیم. یعنی چشم‌هایی هستند که روایت‌مان را بخوانند. به این چشم‌ها احترام می‌گذاریم. به مخاطبان‌مان! به مردم‌مان؛ که برادر و خواهران‌مان هستند، پدر و مادران‌مان؛ یا، فرزندان نازنین‌مان. مخاطب را به سخره نمی‌گیریم و سفارش را برای خودنمایی هنرمندانه مصادره نمی‌کنیم. تصویرگریم و خلق شده‌ایم برای نزول رحمت بر چشم‌های ملت‌مان. ملت‌مان را با هنرمان تکریم می‌کنیم. 

۳. تصویرگریم! یعنی با سفارشی که می‌پذیریم تصویرگر می‌شویم. پس به متن، به محتوا و به سفارش‌دهنده وفادار می‌مانیم. کارفرما، بخشی از تیمی است که در آن، تصویرگری می‌کنیم. ما به نویسنده، ادیتور، مدیر هنری و کارفرما به عنوان همکاران خود نگاه می‌کنیم. کسی در مقابل ما نیست.  

4. تصویرگریم! و از این راه گذران می‌کنیم. پس قراردادها باید برای ما و کارفرما روشن باشد؛ بدون ابهام و برای هر دو طرف، مفید و ضامن نفع حرفه‌ای و قانونی. 

۵. تصویرگریم نه تزویرگر! پس ریا نمی‌کنیم. با خودمان صادقیم. آدم صادق کپی نمی‌کند. چون اول به خودش دروغ گفته بعد به دیگران. آدم صادق دزدی نمی‌کند. چون به دارایی‌های خودش قانع است و برای بیش‌تر کردنش تلاش می‌کند، نه دزدی. 

۶. تصویرگریم نه تزویرگر! در شناخت ارزش‌های خود منصف و واقع‌نگریم. نه کمتر و نه بیشتر از آنکه هستیم، نمایان نخواهیم شد. 

۷. تصویرگریم و برای اینکه تصویرگر بمانیم همیشه خواهیم آموخت. اگر معلمیم همواره می‌آموزیم، بعد می‌آموزانیم. برای آموزش تصویرگری به نسل‌های بعد، با صداقت و امانتداری سر کلاس حاضر می‌شویم. 

۸. تصویرگریم و تصویرگر می‌مانیم و هرجا دیدیم وقتش رسیده که دست از کار بکشیم. جای‌مان را به تصویرگران بهتر می‌دهیم، به نسل نو. به نگاه‌های تازه. به داوری زمانه. 

۹. تصویرگریم و انجمن تصویرگران را برای حفظ این هویت، حفظ می‌کنیم. 

۱۰. تصویرگریم و برای این از خالقِ تصویرگرِ تصویرگران، سپاسگزاریم.