pt

نمایشگاه نشان آبان به روایت حدیثه قربان

۲۹ آبان ۱۳۹۶

 حدیثه قربان؛ دبیر نمایشگاه

وقتی از طرف دبیر هفته‎ی تصویرگری ۱۳۹۶، پیشنهاد برعهده گرفتن مسئولیت دبیراجرایی این هفته را شنیدم، مصادف بود با ارائه پیشنهاد نمایشگاه‎گردانی «نشان آبان»؛ هر دو بخش هیجان‎انگیز بود و مهم. راستش دلم نیامد بخش نشان آبان را از دست بدهم، یعنی بیشترین انگیزه‎ی من علاوه بر احترام و ارادت نسبت به هر سه عزیز، علاقه‎ی شخصی و خاص من به کارها و شخص خود استاد غلامعلی مکتبی بود؛ تصویرگر کم نظیر کودک و خردسال.

وقتی از طرف دبیر هفته‎ی تصویرگری ۱۳۹۶، پیشنهاد برعهده گرفتن مسئولیت دبیراجرایی این هفته را شنیدم، مصادف بود با ارائه پیشنهاد نمایشگاه‎گردانی «نشان آبان»؛ هر دو بخش هیجان‎انگیز بود و مهم. راستش دلم نیامد بخش نشان آبان را از دست بدهم، یعنی بیشترین انگیزه‎ی من علاوه بر احترام و ارادت نسبت به هر سه عزیز، علاقه‎ی شخصی و خاص من به کارها و شخص خود استاد غلامعلی مکتبی بود؛ تصویرگر کم نظیر کودک و خردسال.

بعد از مشخص شدن روند کار، فهرستی از کارها و برنامه‎ریزی‎های مختلف تهیه شد تا روند کار بهتر پیش برود. پیدا کردن آثار غزاله بیگدلو از راحت‎ترین بخش‎ها بود، با یک گپ و گفتگوی دوستانه از غزاله خواستم تا پانزده فریم تصویرسازی از کتاب‎هایش را در اختیار من قرار بدهد. 

برای کارهای استاد غلامعلی مکتبی و استاد بنی‎اسدی کمی با مشکل مواجه شدم، گرفتن کارهای اصل و قدیمی از ناشران مختلف کار راحتی نبود. 

در همین زمان با مشورت چند دوست متوجه شدم، انتشارات مدرسه، منادی تربیت، پیدایش در این زمینه به من خیلی سریع کمک خواهند کرد. 

انتشارات پیدایش تنها کتاب حسنی را در دسترس داشت. کتابی شامل هفت فریم، مربوط به دهه‎ی هفتاد. انتشارات محراب قلم مجموعه‎ای از کتاب‎های استاد مکتبی را در اختیار من قرار داد، مربوط به دهه‎ی هشتاد. دو اثر را هم از انتشارات قو دریافت کردم. ماند انتشارات مدرسه، جایی که فکر می‎کردم بیشترین کمک را به من خواهد کرد اما اصل آثار استاد پیدا نشد. 

نوبت رسید به آثار استاد محمدعلی بنی‎اسدی. نیمی از آثار مربوط به کارهای اخیر ایشان در نمایشگاه به صورت دیجیتال ارائه شد و نیمی دیگر کارهای اصل و مربوط به دهه‎ی هفتاد انتشارات پیدایش و کتاب هزار و یک شب است؛ مجموعه‎ای بی‎نظیر و سفید و سیاه. 

بعد شورای کتاب کودک به یاری مان آمد. تعدادی از کتاب‎های مربوط به این سه تصویرگر را امانت گرفتیم و در  فضای شیشه‎ای جلوی گالری به نمایش گذاشتیم. 

شاید در مورد انتخاب نهایی آثار بپرسید. خب برای انتخاب نهایی آثار در نمایشگاه، به همراه آقای غریب‎پور، سعی شد تا از بین کارهایی که از ناشران به دست ما رسید، بهترین انتخاب را با توجه به محدودیت در فضای گالری داشته باشیم. 

مرحله‎ی بعد، پاسپارتو کردن و قاب آثار بود. 47 قاب، که در برخی از قاب‎ها قرار بود دو یا سه اثر جای بگیرد. حساسیت و دقت در این بخش از نمایشگاه باعث شد تا با همفکری به موقع آقای غریب‎پور، از مجموعه‎ای که کار حرفه‎ای در این باره انجام می‎دهند کمک و یاری بگیریم که فکر می‎کنم با توجه به بازخوردها نتیجه‎ی عالی داشته است. 

بعد هم در زمان نصب آثار در گالری میرمیران، با توجه به تقدم سن هنرمندان در این نمایشگاه به دیوارها نصب شد.

باید بگویم طراحی گرافیک نمایشگاه که برعهده‎ی آقای غریب‎پور عزیز بود، همراه خوب گالری‎ها و کل نمایشگاه بود، برای مثال نوع انتخاب رنگ و اندازه‎ی خاص لیبل‎های نمایشگاه «نشان آبان» کمک زیادی به زیبایی بصری فضا داشت. 

روز افتتاحیه هم که عالی بود استاد مکتبی تشریف آوردند. خوشحالی‎ام زمانی صد چندان شد که گفتند نه تنها  کیفیت نمایشگاه‎های هفته‎ی تصویرگری بالاست، بلکه نسل جوان شرکت‎کننده در نمایشگاه «ما تصویرگر خود هستیم»، نسل موفق و پیش رویی است.

 

آگـهـی  
Advertisement

اشتراک خبرنامه