ویژه نامه نکوداشت

پیمان رحیمی زاده

نکته قابل توجه آن است که در هیچ یک از آثار فرشید مثقالی نقص و افتی دیده نمی شود. او در هر زمینه ای که دست به کار می شود، جستجوی حرفه ای تازه ای را آغازکرده و چشم انداز جدیدی را مطرح می سازد. از این بابت است که نام او از اهمیت ویژه ای برخوردار است. امضای فرشیدمثقالی به مثابه اتفاقی است هنرمندانه و این امر را همه باوردارند. گرافیک و تصویرسازی معاصر ایران به وی مدیون است و سینمای انیمیشن ما نیز بدون فیلم های او کامل نیست. نقاشی ها و مجسمه های مثقالی به مانند دیگر آثارش از ارزش والایی برخوردارند.
در تمامی آثار او ایده خوب، زیبایی های تکنیکی، روحیه زلال هنرمندانه با شفافیت کودکی و استحکام پختگی، قدرت، جسارت، تعادل کامل ترکیب و حضور سیال آزادی دیده می شود. کارهای فرشید مثقالی چه در تصویرسازی و چه در انیمیشن، پوستر، روی جلد، صفحه آرایی، طراحی بسته بندی، طراحی صحنه و عنوان بندی های سینمایی همه با دید و شیوه ای نقاشانه ساخته شده اند. او فقط با چنین زبانی یعنی زبان خالص تصویری می اندیشد، صحبت می کند، حس می کند و ارتباط برقرارمی کند. در زبان او مفاهیم ادبی به ندرت نمایان است. وی از کسانی است که با آثارش توانسته است در گسترش و غنی کردن زبان خالص تصویری معاصر ایران قدم بردارد. به همین دلیل هرقدر که شیوه بیان او برای اهل فن غنیمت و اتفاق مهمی است، به همان اندازه برای کسانی که زبان و بیان تصویری را نمی شناسند کارهای او نامفهوم و نا آشنا است و نسبت به کارهایش واکنش غریبانه ای دارند و تصاویر او را نیز در کتاب های کودکان نمی پسندند و همواره می کوشند که طبق روال و اخلاق و رفتار جامعه بر غرائب کار تکیه کنند تا لطائف و زیبایی های آن. فرم های فرشید مثقالی مملو از دگرگونی های بسیار آزاد، رها و خود جوشند. هنگامی که قلم به دست می گیرد، گویی این قلم است که او را بی اختیار به دنبال خود به همه جا می کشاند. اما اصل قضیه آن است که ذهن او هماهنگی شگفت انگیزی با خلاقیت دارد.
خلاقیت از یک نقطه آغاز می شود و راه کلاف پیچ گونه ای را با سهل و سادگی می پیماید و وقتی اثر به وجود می آید، هنرمند از فضا و رویا بیرون می‎آید و دوباره انسانی جسمانی و عقلانی می‎شود. او با ناخودآگاهش تصویر را حک و اصلاح می کند و این شیوه تمام کردن کار خلاقه است؛ کار کودکانه شروع می شود، اما کودکانه تمام نمی شود. همانندکودکی که فی البداهه بازی با نقاشی را شروع می کند.
فرشید مثقالی همواره با کودکیش همراه است اما در همان حال و هوا، سیر و سلوکی دارد که او را به هنرمندی تمام و کمال مبدل کرده است.