اگر نشان آبان پیش از ۱۳۹۵ بنا شده بود، اگر نشان آبان هربار بیش از چهار نام را انتخاب می‌کرد، اگر هر بار پیش از آبانِ هر سال، نام‌های ارجمند جهان ما را ترک نکرده بودند، شاید افتخار نشان آبان این بود که به همه چهره‌های درخشان این تالار اعطا شده باشد.

این نمایشگاه سوگواره نیست، بلکه تعظیم نام‌های درخشانی‌ست که اغلب پیش از نشان آبان درگذشته‌اند. حتی شاید داوری سختگیرانه و موشکافانه این نشان، چنین نتیجه‌ای را هم در پی نداشت، اما امروز دیروز نیست و ماشین‌زمان هم نداریم که به گذشته برگردیم، تنها و صرف‌نظر از این‌که هر یک از هنرمندان این تالار، مصداق کدام‌یک از شاخه‌های نشان آبان بودند، به خودمان و زمانه یادآوری می‌کنیم که نام‌های درخشان تصویرگری معاصر ایران را فراموش نکرده‌ایم.

هریک از نام‌های این نمایشگاه، شایسته نمایشگاهی مستقل و گفت‌وگوهای حرفه‌ای درباره ایشان است اما اگر آبان زودتر می‌رسید و جا نمی‌ماند، چه منظومه بزرگ و درخشان‌تری داشت، فقط اگر آبان…

آئین گشایش این نمایشگاه روز جمعه ۹ آبان در سالن استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران از ساعت ۱۵ خواهد بود.

گفتنی است که بازدید از این نمایشگاه ۹ تا ۲۰ آبان، ساعت ۱۳ تا ۲۰ بوده و خانه هنرمندان در روزهای شنبه تعطیل می باشد.

پانویس
یکی از معیارهای اصلی و مشترک چهار نام نشان آبان این است که نام برگزیده در میان ما باشد. روشن‌تر این‌که نشان آبان به در گذشته‌گان اعطا نمی‌شود.